Psychologia dla Ciebie

Kreatywność, innowacyjność… Mam wrażenie, że temat ostatnio stał się bardzo modny i popularny. Innowacyjnego podejścia wymaga się w pracy, w domu, na studiach czy w szkole. Słyszymy o tym w mediach i w polityce.

Ja również staram się być kreatywna – nie tylko podczas malowania, ale też przy bardziej przyziemnych czynnościach jak kupowanie i wręczanie urodzinowych prezentów, przygotowując potrawy czy wybierając ubrania.

Podstawowe pytanie, które ludzie zadają mi w tym temacie brzmi – czy kreatywności można się nauczyć?

Na szczęście tak – kreatywność można rozwijać.

Ostatnio brałam udział w bardzo ciekawym wykładzie Wojciecha Eichelberga  – znanego polskiego psychologa, który opowiadał, jak być kreatywnym.  Wykład tak mi się spodobał, że chciałam podzielić się z Wami kilkoma ciekawostkami.

1. Po pierwsze – występują zewnętrzne okoliczności, które sprzyjają kreatywności. Jest to przede wszystkim spokój i stan zrelaksowania.

W naszym mózgu ośrodki odpowiedzialne za kreatywność są umiejscowione w płacie czołowym kory mózgowej. Podczas nadmiernego stresu organizm odczuwa zagrożenie –> przygotowuje się do walki lub ucieczki –> krew płynie do płata potylicznego –> wyłącza się kreatywne myślenie w korze czołowej.

Zauważyłam to u siebie przy malowaniu. Gdy mam cięższy okres w pracy, jestem przytłoczona nadmiarem obowiązków, nie potrafię NIC namalować. Najlepsze obrazy wychodzą mi podczas urlopów, kiedy wiem, że nigdzie się nie spieszę, że nie mam do załatwienia pięciu tysięcy różnych spraw. A rozwiązanie trudnych problemów z pracy przychodzi mi niejednokrotnie podczas przejażdżki rowerowej.

2. Po drugie istotna jest zdolność do koncentracji, kontakt ze sobą, z chwilą obecną. Niemyślenie o przeszłych zdarzeniach, nieplanowanie przyszłości. Tylko tu i teraz.

Najlepszym ćwiczeniem, które sprowadzi nas do teraźniejszości, ale i pozwoli nam się zrelaksować, jest koncentracja na oddechu. Co ważne – oddech ten powinien wędrować z przepony, być głęboki i spokojny. Pan Eichelberger polecił nam na wykładzie 2 serie po 5 oddechów. Podobno najlepsza częstotliwość to 4 oddechy na minutę.

Najlepsze pomysły przychodzą mi go głowy podczas urlopu lub grając w gry komputerowe (tak, czasami mi się zdarza ;)), czyli w sytuacjach kiedy jestem całkowicie w teraźniejszości, niczym się nie martwię i nie rozpamiętuję.

3. Po trzecie – ruch. Sport to zdrowie, wszyscy to wiemy. Ale sport to też kreatywność. Ważne, aby uczyć się nowych aktywności, nowych ruchów. Ruch buduje mózg. Ruch sprawia, że powstają w mózgu nowe połączenia neuronalne. Im więcej połączeń, tym lepiej rozwinięty mózg. „Jeżeli zesztywnieje Ci ciało, zesztywnieje Ci mózg” – mówił Pan Eichelberger.

Ćwiczmy nowe sekwencje ruchowe – nowy styl tańca, nowy sposób chodzenia, nowy styl pływania.

W tym roku mam zamiar zapisać się na naukę gry w tenisa – nie tylko ciekawie spędzę czas, zadbam o swoje zdrowie i sylwetkę, ale poprawię też moją kreatywność. Tyle korzyści!

4. Po czwarte – dbaj o synchronizację obu półkul mózgowych. Od tego zależy nasza mentalna sprawność. Jak to zrobić? Zmieniać nawyki – jeżeli zazwyczaj trzymasz łyżkę w prawej ręce – przełóż ją do lewej. Zmieniaj trasę, którą codziennie chodzisz. Rób to, co trudne.

Przykładowe ćwiczenie: połóż prawą rękę na głowę, drugą na brzuch. Prawą ręką zataczaj kółka, lewą klep się po brzuchu. I jak? Dla mnie nie jest to łatwe zadanie, ale bez wątpienia rozwija nasz mózg w kierunku większej kreatywności.

Właśnie dlatego granie na instrumentach jest tak polecane – szczególnie dzieciom. Obie ręce wykonują zupełnie inne sekwencje. Trzeba wielu ćwiczeń, aby nuczyć je odrębnego działania. Właśnie tego typu ćwiczenia pozwalają synchronizować obie półkule i rozwijają nasz mózg.

A na koniec…

Wiecie, że podobno w firmie Google niektórzy programiści pracują z ołówkiem w zębach? Dzięki temu  wykonują swoje obowiązki dwa razy szybciej.

Ołówek w zębach pozwala utrzymać uśmiech na twarzy –> rozluźniamy mięsień ruchowy –> mózg odpala ośrodek przyjemności –> stres zostaje zmniejszony –> jesteśmy bardziej kreatywni (i szczęśliwsi)!

A więc ołówki w dłoń – yyy przepraszam – w zęby i do dzieła!